من از تاریکی و ظلمت نمی ترسم

من از مار و من از عقرب نمی ترسم

زدریاها و امواج خروشانش نمی ترسم

من از کوه و من از جنگل نمی ترسم

ز پَستی و بلندی ها نمی ترسم

من از گرگ بیابان ها نمی ترسم

من از فقر و نداری ها نمی ترسم

من از جنگیدن و کشتن نمی ترسم

من از روح و من از مردن نمی ترسم

من از حرف های مردم هم نمی ترسم

من از فرجام روح اله می ترسم

جهت ورود به دفتر شعر روح اله دهنوی اینجا کلیک کنید

سهراب ؟

تو خود گفتی که چشم ها را باید شست

جور دیگر باید دید

سهراب؟!

چشم هایم را شستم

واژه هایم خود باران شد

چتر خود را بسته ، زیرباران رفتم

فکر را ، خاطره را زیر باران بردم

جور دیگر دیدم

منتها می دانی؟

سهراب می دانی؟

 واژه هایم

فکرم

خاطراتم ، همه خاکستر شد

گل نیلوفر من خشکید

سوختم

استخوانم ترکید

سهراب؟!!

حرف هایم  همه مجنون

حوضچه ی زندگی ام ، در فراسوی زمان است

سهراب؟!!

زیر باران کسی هم بازی من نیست

شاعر: روح اله دهنوی

جهت ورود به دفتر شعر روح اله دهنوی اینجا کلیک کنید

دیگر بس است

بگذار با گیوه هایم سنگ لاخ ها را طی کنم

کفشان تو اندازه ی پاهای من نیست

دیگر بس است 

بگذار در حسرت بسوزم ، سینه ام را غَی کنم

اشک های تمساحت برایم مرهمی نیست

دیگر بس است

بگذار بر امواج غم معراج تنهایی شوم

آغوش سرد تو برایم ساحلی نیست

دیگر بس است

بگذار بارانی شوم  بر گونه ام سیلاب ها جاری کنم

دستان بی مهرت حریف گریه هایم نیست

دیگر بس است 

بگذار نقاره زنان جام سوکت را  پر کنم

آواز مینایت برایم قارقاری بیش نیست

دیگر بس است

غَی : جایگاهی در جهنم 

شاعر : روح اله دهنوی

جهت ورود به دفتر شعر روح اله دهنوی اینجا کلیک کنید